Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι

Ο αγώνας για τους εργαζόμενους της Γενικής Ταχυδρομικής, αφού κατάφερε να πετάξει από πάνω του το βαρύδι του προδοτικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού και να σταθεί στα δικά του πόδια, αφού πήρε τη νίκη στο δρόμο και στο δικαστήριο, μπαίνει τώρα στη φάση της ενορχηστομένης ανήθικης επίθεσης για την εξόντωση της βάσης του. Στις 12 Γενάρη 2017 δικάζονται μηνύσεις της ΓΤ κατά οχτώ εργαζόμενων, πρώην και νυν, αλληλέγγυων από το Αιγάλεω και μελών της Συνέλευσης Βάσης Οδηγών Δικύκλου.

Τέλη του 2012 η εταιρεία μεθοδεύει το θάψιμο χρεών σε νέο επιχειρησιακό σχήμα και εκβιάζει ουσιαστικά εργαζόμενους να αποχωρήσουν οικειοθελώς και χωρίς αποζημίωση. Στις κινητοποιήσεις που καλούνται το Νοέμβρη τόσο από το κλαδικό, όσο και από το επιχειρησικό σωματείο, αιτούμενο είναι όχι τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους αλλά η διάσωση της εταιρείας. Στη λήξη 4-ωρης στάσης εργασίας στις 7/12/2012 η εταιρεία απαντάει με κλείδωμα του καταστήματος (lock-out), οι εργαζόμενοι στέκονται εκεί να το εμποδίσουν,   η δικηγόρος της ΓΤ τους μηνύει και ο εργατοπατέρας της κλαδικής υπογράφει στο αστυνομικό τμήμα δήλωση-προδοσία του αγώνα.

Μετά από αυτά εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι έρχονται συνεχίζουν τον αγώνα από τα κάτω μαζί με τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλου. Συνεχίζουν να αγωνίζονται μαζί και η συνεργασία αυτή έχει μετατραπεί σε  εξελισσόμενη σχέση ταξικής συνδιαμόρφωσης, αλληλοεκτίμησης και αλληλεγγύης. Το δικαστήριο του Νοέμβρη του 2013 δικαιώνει πλήρως όσους στάθηκαν όρθιοι απέναντι σε αφεντικά και τσιράκια, καθώς (α) αναγνωρίζει ότι η διάδοχη εταιρεία συνεχίζει να κουβαλάει το χρέος και (β) οι εργαζόμενοι σωστά έκαναν κατάληψη για να περιφρουρήσουν την εργασία τους.

Κι εκεί που θα περίμενε κανείς να σταματήσουν οι διώξεις, το πάθος για πιο πολλά κέρδη μένει άσβηστο κι η δίψα για εκδίκηση ενός αγώνα που κερδίζεται τους ωθεί να συνεχίσουν τον ανήθικο πόλεμο με νέες μηνύσεις. Μεθαύριο δικάζουν πάλι αυτούς που ζητούν τα αυτονόητα: α) να δωθεί ο μισθός της επιχερησιακής σύμβασης και στους 2500 εργαζόμενους της Γενικής Ταχυδρομικής, β) να πληρώνει εταιρικά δίκυκλα και μέσα ατομικής προστασίας σε όλους τους οδηγούς και γ) να καταβάλει βαρέα κι ανθυγιιενά ένσημα.

Δικάζουν όσους γυρνάν την πλάτη στον πουλημένο συνδικαλισμό για να οργανώσουν τον δικό τους ξεκάθαρο αγώνα σε σωματεία βάσης, χωρίς προέδρους, διοικητικά συμβούλια και κλειστές διαδικασίες. Όσους επιλέγουν να συνεννοούνται με τους συναδέλφους τους ως ίσοι προς ίσους στη συνέλευση του σωματείου τους για να οργανώσουν την πάλη της δικιάς τους τάξης και κάνουν πράξη ότι πρέπει για να κερδίσουν το δίκιο τους.

Εμείς ως εργαζόμενοι από την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση στεκόμαστε, όπως οφείλουμε, μαζί τους και σ’αυτό τον σκόπελο. Γιατί κάθε αγώνας ταξικός ενάντια στους καταπιεστές μας είναι αγώνας δίκαιος.

 

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας

Γενάρης 2017

 

Για την ιστορία μπορείτε να ανατρέξετε στο έκτακτο τεύχος της  Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου “Στο Ρελαντί”

στη σελίδα

http://sveod.espivblogs.net/2017/01/04/reladi_28GenikiTaxydromiki/

Αφήστε μια απάντηση

Η διεύθυνση του email σας δεν θα δημοσιευθεί.