Eργάτες κι εργάτριες όλου του κόσμου, ας ενωθούμε
(συνιδρυτικό κείμενο Eλευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης στην Ημαθία)
“Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουν το ίδιο
βάρος σ’όλες τις καρδιές και σ’όλα τα χείλη.
Έτσι να λέμε πια τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη.”
Γ. Ρίτσος
ΕΜΕΙΣ, οι εργάτες κι εργάτριες στα εργοστάσια και στη γη, δασκάλες-οι σε σχολειά, γραφιάδες κι επιστήμονες, πωλήτριες-τες, σερβιτόροι-τες, άνεργες-οι κι επισφαλείς, φοιτητές-τριες και νέες-οι, που πουλάμε την εργασία μας και ζούμε την καταπίεση μέσα κι έξω από το χώρο δουλειάς. Εμείς είμαστε που δημιουργούμε τα υλικά και πνευματικά αγαθά που θρέφουν φτωχούς και πλούσιους. Ο δικός μας μόχθος χτίζει τα εργοστάσια, ο ιδρώτας μας ποτίζει τα στρέμματα των αφεντάδων της γης, η θέληση μας μορφώνει τα παιδιά ολονών, το δικό μας σώμα στέκεται όρθιο στη φθορά στη γραμμή παραγωγής, στον πάγκο του εμπορικού ή της λαϊκής, στο κομμωτήριο και στο μπαρ, στα κάτεργα της εργασίας του 21ου αιώνα, για να μασουριάζουν τ’ αφεντικά. Κι όσο μένουμε μπόσικοι, τόσο σφίγγουν το λουρί. Μικρότερες αμοιβές, περισσότερη δουλειά, απειλή της απόλυσης και της ανεργίας, επισφάλεια, δουλειά με την ώρα, ακανόνιστα ωράρια, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, εποπτεία και καταπίεση στο χώρο εργασίας, έντονο σεξισμό και ρατσισμό.
Κι όλ’ αυτά γιατί κόντρα στις διεκδικήσεις, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις της τάξης μας στήνεται πάντα η ιερή συμμαχία των αφεντικών, του κράτους, των φασιστών, των κομματικών και των συνδικαλιστικών γραφειοκρατών. Το κεφάλαιο – αιώνες τώρα – είναι σε διαρκή αναζήτηση φθηνών εργατικών χεριών και γιαυτό χρειάζεται τις κρίσεις χρέους, τις διαρκείς καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τους εθνικούς ή διεθνείς πολέμους. Το κράτος από την άλλη μεριά φτιάχνει νόμους για να περιφράξει τον πλούτο μας, και να χειραγωγήσει την εργασία μας. Κι όταν η τάξη μας σηκώνει κεφάλι, στήνει τους μηχανισμούς τρομοκράτησης με δικαστήρια, φυλακίσεις, φασίστες, αστυνομία και στρατό, μέσα κι έξω από τα σύνορα της χώρας, για να κάνει τα χατίρια του κεφαλαίου και να μεγαλώσει έτσι τη σφαίρα της εξουσίας του. Τα κόμματα και οι εργατοπατέρες ακόμα και αυτά με λαϊκό προφίλ συμμετέχουν ή αναπαράγουν τη λεηλασία μας για τη διαχείριση της εξουσίας, καθισμένοι στις καρέκλες καθορίζουν από πάνω τις ζωές μας, και μοιράζονται σαν ύαινες τα προνόμια του κράτους, αρπάζοντας ως αντάλλαγμα κύρος και χρήμα, ξεπουλώντας τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες μας με γαυγίσματα χωρίς δαγκώματα.
Όμως ξέρουμε πως για να συσσωρευτεί κέρδος, οι καπιταλιστές πρέπει να συντηρούν και να επεκτείνουν ασταμάτητα την εκμετάλλευση της εργασίας μας, την εξάντληση των φυσικών πόρων, την υπερκατανάλωση συχνά άχρηστων προϊόντων. Η καπιταλιστική συσσώρευση οδηγεί στην καταστροφή της φύσης, τους πολέμους, την προσφυγιά και την μετανάστευση, την προλεταριοποίηση και τη φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερων. Η αποξένωση στην εργασία, ο καταναλωτισμός και η διαφήμιση, μας μετατρέπουν σε άβουλους αλλοτριωμένους ανθρώπους. Η αυταρχικοποίηση της ζωής μέσα κι έξω από την παραγωγή, στηρίζεται και προωθεί το ρατσισμό, το φασισμό, την πατριαρχία, και τον σεξισμό για έναν απλό λόγο: τη διαίρεση μας με σκοπό την κυριαρχία τους.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και σε μια εποχή που το κεφάλαιο και το κράτος σε παγκόσμιο επίπεδο κλιμακώνουν την επίθεση εναντίον της τάξης μας, εμείς ως εργαζόμενες κι εργαζόμενοι αποφασίσαμε να οικοδομήσουμε από την αρχή έναν διαφορετικό συνδικαλισμό, για την οργάνωση των δικών μας αγώνων από τα κάτω. Με βαθιά επίγνωση της ταξικής θέσης και του χρέους μας, στο τώρα και στο μέλλον, εμπνεόμενοι από τους συνδικαλιστικούς και επαναστατικούς αγώνες των εργατών-τριών σε ολόκληρο τον κόσμο, συστήνουμε την Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση στην Ημαθία (ΕΣΕ Ημαθίας).
Η ΕΣΕ δεν είναι μία ακόμα κομματική – ”συνδικαλιστική” παράταξη. Στη συνδικαλιστική οργάνωση μας μπορούν να συμμετέχουν, πέρα από πολιτικές, κομματικές, και ιδεολογικές θέσεις, όσοι και όσες, έχουν βαρεθεί τον κομματικό συνδικαλισμό, τους εργατοπατέρες και το ξεπούλημα των αγώνων μας. Οι αποφάσεις μας λαμβάνονται σε συνελεύσεις με άμεση δημοκρατία, και οι αγώνες μας δεν αναθέτονται στα νεκρά διοικητικά συμβούλια παρατάξεων. Στις συνελεύσεις μας οι διαφορετικές απόψεις συνθέτονται σε μεγάλες και όχι σε μικρές πλειοψηφίες του 51%, που καθοδηγούνται από τις κομματικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες και υποτάσσουν κάθε ατομικότητα στο όνομα μιας ψεύτικης “δημοκρατίας”. Είμαστε πρώτα από όλα εργαζόμενοι κι εργαζόμενες που παλεύουμε για το δίκιο μας.
Στην ΕΣΕ λειτουργούμε πέρα από συντεχνιακές λογικές και δεν διακρίνουμε ανάμεσα σε εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, σε έλληνες και μετανάστες, σε άντρες και γυναίκες. Για τον κόσμο της εργασίας, η ελευθερία δεν νοείται σε ένα περιβάλλον διακρίσεων που γίνονται με βάση τη φυλή, το φύλο, το χρώμα, το είδος, την ηλικία, τις σεξουαλικές προτιμήσεις, τα σωματικά χαρακτηριστικά. Κοινός αντίπαλος μας είναι το σύστημα του καπιταλισμού και η εκμετάλλευση. Καθημερινά θέτουμε τους όρους ενός συνεχούς αγώνα για τη βελτίωση των ζωών μας και την απελευθέρωση τους από την καταπίεση.
Ως Ελευθεριακή Ένωση Εργαζομένων Ημαθίας παλεύουμε για:
– την οργάνωση και διεκδίκηση από τα αφεντικά όλων όσων μας στερούν σε μεροκάματα, ασφάλιση, υγεία, ελεύθερο χρόνο, κ.α
– την οργάνωση σε σωματεία βάσης όπου δεν υπάρχουν τέτοια, κλαδικά ή ανά μονάδα παραγωγής, όπου το μοναδικό κέντρο λήψης κι ελέγχου των αποφάσεων είναι οι συνελεύσεις.
– την παρέμβαση σε ελευθεριακή βάση όπου υπάρχουν χειραγωγούμενα σωματεία, στην προοπτική της ρήξης με τον κρατικό συνδικαλισμό και τις ριζοσπαστικοποίηση τους,
– την ομοσπονδοποίηση των σωματείων ελευθεριακού συνδικαλισμού σε τοπικό, περιφερειακό, ελλαδικό, βαλκανικό, μεσογειακό , ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο,
– την οργάνωση και προώθηση των εργατικών αγώνων στους χώρους εργασίας, σε οξεία αντιπαράθεση με το κεφάλαιο, με άμεση δράση (παύσεις εργασίας, λευκές απεργίες, κ.α.), πάντα στην προοπτική της γενικής επαναστατικής απεργίας, πέρα από τις λογικές των μονοήμερων απεργιών της εκτόνωσης που προωθούν οι γραφειοκράτες
– την ανάκτηση και αυτοδιαχείριση μονάδων παραγωγής και αναπαραγωγής της ζωής και τη γενίκευση της αυτοδιεύθυνσης σε ολόκληρη την κοινωνία, πέρα από τις λογικές ενός “πιο ανθρώπινου καπιταλισμού”
– την προώθηση της αυτοοργάνωσης της νεολαίας, στα σχολεία, τους χώρους που κινείται, εργάζεται και ζει
– την οργάνωση της τάξης μας στις γειτονιές σε συνελεύσεις για την βελτίωση της ποιότητας ζωής, την υγεία, την ελευθεριακή μάθηση, την οικολογία, τον πολιτισμό, τους αγώνες για την απελευθέρωση της καθημερινής ζωής από τις αλυσίδες του κεφαλαίου και του κράτους.
Ο συντονισμός και η επικοινωνία σε όλα τα επίπεδα (μεταξύ των τοπικών ενώσεων, σωματείων, πρωτοβουλιών κλπ) γίνεται μέσα από εκπρόσωπους κι όχι αντιπρόσωπους, που είναι άμεσα ανακλητοί απ’ τις συνελεύσεις που εκπροσωπούν, και ορίζονται με ψηφοφορία ή κυκλική επιλογή.
Για εμάς η (αυτο)οργάνωση της εργατικής τάξης, της τάξης μας, είναι η μόνη διέξοδος που μπορεί κι ήδη ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των ανισοτήτων, της εκμετάλλευσης και της αδικίας, και τη δημιουργία ενός νέου κόσμου χωρίς αφεντικά στην οικονομία, την πολιτική, την καθημερινή ζωή.
Ο ελευθεριακός συνδικαλισμός δεν είναι μια θεραπεία της αρρώστιας του καπιταλισμού. Είναι το εργαλείο που προάγει μία νέα επαναστατική ηθική. Είναι τα μεγάλα μας ναι στα εργοστάσια, τα χωράφια, τα κέντρα υγείας, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα θέατρα, τα ωδεία, που αντιστέκονται στην κυρίαρχη ατομικιστική λογική, το κέρδος, την υποταγή και την εκμετάλλευση και προωθούν την απελευθέρωση από το κεφάλαιο και το κράτος. Με τον ελευθεριακό συνδικαλισμό παλεύουμε για την αποδέσμευση της εργασίας μας από την μισθωτή σκλαβιά, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελεύθερων δημιουργών, που θα καλύπτει τις ανάγκες και τις επιθυμίες του καθενός ξεχωριστά, με σεβασμό στην ατομικότητα αλλά και ευθύνη απέναντι στη συλλογικότητα.
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας
Ιούνης 2016