Παρέμβαση στον ΑΒ Βασιλόπουλο και στη Νάουσα

Το Σάββατο 23/6 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από το σούπερμαρκετ Α.Β Βασιλόπουλος και στην πόλη της Νάουσας για το θάνατο του συναδέλφου μας Στάθη Καραγεωργόπουλου στο σούπερμαρκετ της αλυσίδας στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Στην παρέμβαση  μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο

ΑΒ Βασιλόπουλος: Νεκρός ένας ακόμα συνάδελφος μας

Την Πέμπτη 14/6 ο 56χρονος Στάθης Καραγεωργόπουλος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο κατάστημα «ΑΒ Βασιλόπουλος» της οδού Αμερικής στην Πάτρα. Το εργατικό ατύχημα συνέβη καθώς ο εργαζόμενος εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε οροφή δωματίων συντήρησης εμπορευμάτων, κατά τη διάρκεια των οποίων υποχώρησε η οροφή οδηγώντας τον ίδιο σε πτώση από ύψος 3,5 μέτρων. Στο κατάστημα δεν υπήρχε κανένα μέτρο ασφάλειας. Η διεύθυνση του καταστήματος μάλιστα μέχρι να μεταφερθεί ο νεκρός εργαζόμενος, κράτησε το κατάστημα ανοιχτό, ενώ την επόμενη μέρα το έκλεισε μόνο μετά τις 4 το απόγευμα, για να μπορέσουν οι συνάδελφοί του Καραγεωργόπουλου να πάνε στην κηδεία. Η εργοδοσία προσπάθησε να αποποιηθεί όχι μόνο τις ευθύνες τις αλλά και να αρνηθεί το ίδιο το περιστατικό διαδίδοντας ότι ο θάνατος του 56χρονου οφείλονταν σε ανακοπή, κάτι που φυσικά αντικρούεται από την ιατροδικαστική έκθεση που απέδειξε ότι ο θάνατος οφείλεται σε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από την πτώση.

Ο εργασιακός μεσαίωνας που έχει επιβληθεί πάνω στην εργατική τάξη της χώρας, μετατρέπει την καθημερινότητα μας σε ένα εικοσιτετράωρο κάτεργο εργασίας με σκοπό τη αύξηση των κερδών των διευθυντών και των αφεντικών των επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι με τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, τις απλήρωτες ώρες εργασίας, την συχνή ανασφάλιστη εργασία, την απουσία μέτρων ασφαλείας, έχουμε μετατραπεί σε στρατιώτες που μεταφορικά και κυριολεκτικά στέλνονται στα πεδία των συγκρούσεων που οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους σχεδιάζουν. Στην εποχή που ζούμε η στρατιωτικοποίηση της εργασίας μας έχει ως μοναδικό σκοπό τον ΠΟΛΕΜΟ. Πόλεμο στις ζωές μας, πόλεμο σε άλλους λαούς, πόλεμο στη φύση. Κι ο πόλεμος σημαίνει φτώχεια, εξαθλίωση, αρρώστιες και θάνατοι.

Στα πλαίσια αυτού του πολέμου και στο όνομα του “εκδημοκρατισμού” των συνδικάτων μας η αριστερή κυβέρνηση, με τους επιτρόπους ΕΕ και ΔΝΤ, παρέα με τα αφεντικά, νομοθέτησαν για το καλό μας τη δυνατότητα να κηρύσσουμε απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία μόνο με την έγκριση από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών τους. Ουσιαστικά αυτή η ρύθμιση καθιστά αδύνατη την κήρυξη απεργιών, αφού οι βάρδιες μας αλλά και οι υποχρεώσεις μας μέσα στο εικοσιτετράωρο της στρατιωτικοποιημένης εργασίας δυσκολεύουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουμε όλοι στις συνελεύσεις μας. Τα αφεντικά φυσικά δέχτηκαν με χαρά το «δώρο» της ανεμπόδιστης εκμετάλλευσης μας.

Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυα, ο ένας δίπλα στον άλλον, πέρα από διακρίσεις ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους, γυναίκες κι άντρες, παλιούς και νέους. Σε αυτόν τον πόλεμο είναι επιτακτικό να οργανώσουμε έναν μαχητικό συνδικαλισμό βάσης μέσα κι έξω από σωματεία. Να βάλουμε μπροστά τα εργατικά συμφέροντα και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, χωρίς συνδικαλιστικές ιεραρχίες, μεσολαβήσεις και κομματικούς εργατοπατέρες. Να προετοιμάσουμε άγριες γενικές απεργίες διαρκείας, συνδέοντάς τες με ένα πρόταγμα που θα οδηγεί στη συλλογική και ατομική απελευθέρωση, στην κοινή αμεσοδημοκρατική διεύθυνση των ζωών μας στους χώρους εργασίας και στις πόλεις, στη συνομόσπονδη δικτύωση τους για τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση της ανθρώπινης και μη-ανθρώπινης ζωής.

Οργανωνόμαστε αμεσοδημοκρατικά στους χώρους εργασίας

Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες εργασίας

Παλεύουμε για την απελευθέρωση της Ζωής από κάθε καταπίεση

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας

 

Κανένα Έθνος δεν μας ενώνει – Κανένα όνομα δεν μας χωρίζει

“Πράσινη” ανάπτυξη, καπιταλισμός, και θέσεις εργασίας. Ενάντια στην εγκατάσταση του αιολικού πάρκου στο Βέρμιο

   Οι τοπικές κοινωνίες που ζουν χιλιάδες χρόνια στις παρυφές του βουνού του Βέρμιου, κινδυνεύουν να χάσουν την κοινή φυσική, κοινωνική και πολιτισμική τους κληρονομιά από την εγκατάσταση του τεράστιου αιολικού πάρκου καπιταλιστικών συμφερόντων. Αυτό φυσικά γίνεται στο όνομα της “πράσινης” βιώσιμης ανάπτυξης, που μπορεί να ακούγεται καλή στα αυτιά των απόμακρων από τη φύση καταναλωτών, αλλά φυσικά ούτε πράσινη είναι, ούτε βιώσιμη, γιατί πολύ απλά αφορά την ανάπτυξη μίας ακόμα βιομηχανικής επένδυσης καπιταλιστικών συμφερόντων. Είναι γεγονός πως ο καπιταλισμός με τις τεράστιες συγκεντρώσεις σε μονάδες παραγωγής και κατανάλωσης χρειάζεται για να αναπτυχθεί παρόμοιου μεγέθους συγκεντρώσεις μονάδων παραγωγής ενέργειας και επομένως τις τεχνολογίες του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας. Τεχνολογίες που και στην καπιταλιστική και στην κρατική τους διαχείριση βοήθησαν στην ιεραρχική οργάνωση των κοινωνιών, και τη συγκέντρωση της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στα χέρια λίγων κυρίαρχων. Το παραγωγικό-καταναλωτικό μοντέλο που τελικά κυριάρχησε σε ολόκληρο τον κόσμο – μετά και την πτώση των κρατικοκαπιταλιστικών “σοβιετιών” – συμπυκνώθηκε στις βασικές αρχές της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ανάπτυξης, τις συνέπειες του οποίου τις ζούμε στο πετσί μας. Η περιβόητη λοιπόν ανάπτυξη στην εποχή μας ταυτίζεται με τα μνημόνια, τους πολέμους, τα δισεκατομμύρια των πεινασμένων στον πλανήτη, τα εκατοντάδες εκατομμύρια των προσφύγων, την άνοδο των ρατσισμών, την ένταση της εκμετάλλευσης των εργατών/τριών, την επίθεση στους κόσμους του αγώνα, τη διάχυση του φόβου από την κρατική καταστολή, κλπ. Από την άλλη πλευρά η ανάπτυξη συνδέεται πάντα με την αναπαραγωγή μίας μάζας άβουλων, τηλεόπληκτων και τώρα ποια αντικοινωνικών δικτυακών καταναλωτών, που η κόλαση της ζωής τους έχει μετατραπεί σε θέαμα τύπου survivor. Τα κράτη, οι καπιταλιστές και η μάζα των άβουλων ατομικιστών της εποχής μας παράγουν όμως και δισεκατομμύρια τόνων σκουπίδια, τα οποία μολύνουν τον πλανήτη, με την μορφή καυσαερίων, πλαστικών, χημικών παραγώγων, μεταλλαγμένων κλπ. Φυσικά οι αριστεροί και δεξιοί άγιοι της περιβόητης ανάπτυξης, τα καλά αφεντικά μας και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας κι εξημέρωσης φροντίζουν όπως λένε να μας απαλλάξουν από αυτά. Πώς; Μα επενδύοντας φυσικά στην παράνοια της “πράσινης ανάπτυξης”. Μετατρέποντας τους οικολογικούς αγώνες από τη δεκαετία του 60 και μετά για τη φύση σε μία ακόμα μπίζνα. Και όπου υπάρχει μπίζνα το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Η καταστροφή των ανθρώπων και της φύσης.

Το αιολικό πάρκο στο Βέρμιο

   Δεν θα αναφερθούμε στις λεπτομέρειες του έργου που μπορεί κάποιος να τις αναζητήσει αν περιηγηθεί στις δικτυακές ιστοσελίδες ντόπιων συλλογικοτήτων που έχουν αντιταχθεί στο έργο. Θα απαριθμήσουμε περιληπτικά τις καταστροφές που θα προκαλέσει το έργο στο βουνό και στους ανθρώπους.
– Καταστροφή της χλωρίδας και της πανίδας του βουνού από: α) τα εκατοντάδες χιλιόμετρα δρόμων που θα ανοιχθούν με την αποψίλωση δέντρων και θάμνων, τη δασική καταστροφή αλλά και την όχληση των ζώων και των φυτών από την χρήση τους β) τους τόνους τσιμέντων που θα ρίξουν οι εργολάβοι κατά μήκος των δρόμων αλλά και στις βάσεις των ανεμογεννητριών, γ) την τεράστια έκταση που θα πιάσει το αιολικό πάρκο και τα προβλήματα που θα δημιουργήσει με τις δονήσεις σε αέρα κι έδαφος, και την ηχορύπανση σε ζώα και πουλιά δ) την μόλυνση των νερών του βουνού, ε) την μόλυνση του βουνού από τόνους παλιοσίδερων σκουπιδιών από την καταστροφή των γεννητριών σε βάθους χρόνου κ.α.
– Καταστροφή των τοπικών κοινοτήτων των ανθρώπων από: α) την ίδια την υποβάθμιση του βουνού β) την περίφραξη και τη δέσμευση εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων από τις εταιρείες και το κράτος, που εκτός από την καταστροφή ζώων και δάσους θα διώξουν και τους ανθρώπους γ) την καταστροφή στην πράξη της ορθολογικής κτηνοτροφικής, μελισοκομικής, τροφοσυλλεκτικής χρήσης του βουνού, πρακτικές που συνδέονται εδώ και χιλιάδες χρόνια με τις τοπικές κοινωνίες δ) την ολική αποκοπή των τοπικών κοινοτήτων από τη δυνατότητα ορθολογικής χρήσης του βουνού προς όφελος τους και πάντα σε αμοιβαία συνύπαρξη με τη φύση. ε) με ανυπολόγιστες συνέπειες φυσικά σε βάθος χρόνου για τα παιδιά, και τα παιδιά των παιδιών μας, και τις ζωές τους λόγω της καταστροφής του βουνού.

Για τις θέσεις εργασίας που υπόσχονται οι άγιοι της οικονομίας και της πολιτικής της Ανάπτυξης.

   Οι μεγάλες εταιρείες κυβερνητικοί και τοπικοί παράγοντες, υπόσχονται κάποιες δεκάδες θέσεις εργασίας από τη κατασκευή του γιγάντιου βιομηχανικού πάρκου των ανεμογεννητριών στο Βέρμιο. Εμείς λέμε πως αν οι τοπικές κοινότητες προσδοκούν μία σχέση ισορροπίας, συμπληρωματικότητας και συμβίωσης με το βουνό του Βερμίου θα έπρεπε να αναζητήσουν μέσα στο υπάρχον ανθρώπινο δυναμικό τους, εκείνους τους επιστήμονες κι εργαζόμενες/ους που μπορούν να εργαστούν στο βουνό ως δασοφύλακες, περιβαλλοντολόγοι, παρατηρητές κι ερευνητές της χλωρίδας και της πανίδας του, προσφέροντας κυριολεκτικά τα μάτια, το μυαλό και τα χέρια τους για την κοινή χρήση του βουνού, την κάλυψη των τοπικών αναγκών στην ενέργεια, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία, την ήπια περιήγηση και τον πολιτισμό. Αυτές οι θέσεις εργασίας βοηθούν και δεν καταστρέφουν το βουνό μας. Αντίθετα η υπόσχεση μίας θέσης εργασίας σε ένα έργο που κάποιοι θα βγάζουν ζεστά εκατομμύρια ευρώ από την καταστροφική εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης είναι μία αντικοινωνική και αντιοικολογική πρόταση, με την οποία καμία και κανένας συνειδητοποιημένη/ος πολίτης δεν πρέπει να συμφωνήσει όσο δύσκολοι κι αν είναι οι καιροί μας.

Άλλο η κοινή χρήση της αιολικής ενέργειας κι άλλο η κερδοσκοπική καταστροφική εκμετάλλευση της.

   Ως εργαζόμενες/οι που παλεύουν για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ελευθερίας και ισότητας, πιστεύουμε πως αυτή δεν συμβαδίζει με την διατήρηση ενός μοντέλου παραγωγής ενέργειας, που συνδέεται με το κέρδος και τη διατήρηση της κυριαρχίας, που αποκόβει τους ανθρώπους από την ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση τους σε αυτή, και φυσικά καταστρέφει τη φύση. Είναι αυτονόητο πως πρέπει σε βάθος χρόνου να δουλέψουμε για την αντικατάσταση του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας και την απελευθέρωση της ενέργειας από τα δόντια των κυρίαρχων. Θεωρούμε πως ο ήλιος, ο άνεμος, το νερό και η γη, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για αυτό δεν έχουμε πρόβλημα με μικρού μεγέθους εγκαταστάσεις παραγωγής εναλλακτικής ενέργειας, που δεν θα καταστρέφουν τη φύση και θα τροφοδοτούν τις κοινότητες μας, (σχολεία, νοσοκομεία, λαϊκά νοικοκυριά, παραγωγικές μονάδες κλπ) με δωρεάν καθαρή ενέργεια, που θα ελέγχεται από τις ίδιες τις κοινότητες, με σκοπό την αυτάρκεια, την ανεξαρτησία και την αυτονομία μας από την απληστία των πολιτικών και των οικονομικών αφεντικών. Δεν είμαστε ενάντια συνολικά στην τεχνολογία αλλά στεκόμαστε απέναντι σε κάθε τεχνολογική μορφή, που σκοπεύει στην υποταγή και την εκμετάλλευση των ανθρώπων και της φύσης, για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των κρατών.
Οι εργαζόμενες/οι οφείλουμε σε αυτή την κατεύθυνση να συνταχθούμε μέσα από τις ενώσεις αλλά και τις συλλογικές μας οργανώσεις στον αγώνα για την προστασία του Βερμίου από το κράτος και τις επιχειρήσεις. Το βουνό μας ήταν εκεί πριν από εμάς και θέλουμε να το παραδώσουμε στις επόμενες γενιές όπως το βρήκαμε. Θεωρούμε πως πρέπει να ανοίξει ένας διάλογος στην τοπική κοινωνία για την ορθολογική κοινή χρήση (κι όχι εκμετάλλευση) του βουνού, στην κατεύθυνση της συμπληρωματικής ισόρροπης συμβίωσης ανθρώπων και φύσης.
Μαζί με άλλες κινήσεις πολιτών θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε συλλογικά κι“από τα κάτω” τον αγώνα

Ενάντια στο αιολικό πάρκο στο Βέρμιο
Για την απελευθέρωση γης και ενέργειας από τα δεσμά των αφεντικών
Για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, και αλληλεγγύης
μεταξύ ανθρώπινης και μη-ανθρώπινης φύσης

                                                              Ιούλιος 2017    

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας

 

Δικαστές και κυβερνήτες κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ

Η ΒΙΟ.ΜΕ, το κατειλημμένο από τους εργάτες εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο οι ίδιοι αλλά και το διεθνές εργατικό κίνημα έχει “επενδύσει” ώρες, ψυχή, ιδέες και αξίες, δέχεται για μια ακόμα φορά επίθεση. Η δικαστική εξουσία θέλει να προχωρήσει στην τμηματική πλειστηρίαση των μέσων παραγωγής, που επί τεσσεράμισι χρόνια οι εργάτες συντηρούν, προστατεύουν και βάζουν σε παραγωγή, πάντα κάτω από κοινωνικό έλεγχο προς όφελος του λαού. Αν ενοχλεί κάτι τους δικαστές, το κράτος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι πως η ΒΙΟΜΕ είναι ένα πρότυπο οργάνωσης των αγώνων και της παραγωγής από τα κάτω, που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια των ταμείων ανεργίας, της υποταγής στις εντολές των διεθνών και ντόπιων αφεντικών, των πολιτικών ελίτ· που δεν τριγυρνάει στους διαδρόμους των υπουργείων γλείφοντας κατουρημένες ποδιές, που δεν τρέφει αυταπάτες για τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα κάθε πρότασης που θέλει αφεντικά και εργαζόμενους να συνδιαχειρίζονται τον πλούτο της κοινωνίας. Γιατί είναι νόμος του καπιταλισμού τα αφεντικά να κερδίζουν από την υποταγή μας. Και είναι αδιέξοδη κάθε μάχη που δίνεται από κοινού μαζί τους.

Αυτό που ενοχλεί τους πολιτικούς και οικονομικούς αφεντάδες είναι πως οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ έξι χρόνια αγώνα, έχουν διδάξει σε όλους τους κοινωνικούς αγωνιστές, έμπρακτα και όχι με λόγια και θεωρίες, πως είναι δυνατό να χτίσουμε έναν κόσμο αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, και ισότητας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται και καταδικάζεται για άλλη μια φορά από τη δικαστική εξουσία, που ξέρει να κάνει πλάτες στα αφεντικά όταν φοροδιαφεύγουν, όταν τα κάνουν πλακάκια με πολιτικούς και δημοσιογράφους, όταν χρηματοδοτούν φασιστικά κόμματα κι όταν παρεμβαίνουν ωμά υπέρ της μίας ή της άλλης κυβερνητικής διοίκησης του κράτους, που μεγεθύνουν τα κέρδη τους σε βάρος των εργατών και των ανέργων, συμπιέζοντας μισθούς, δικαιώματα, συνθήκες ασφάλειας στους εργασιακούς χώρους, δολοφονώντας εργάτες κι εργάτριες σε κάθε γωνιά της χώρας. Η ΒΙΟΜΕ δικάζεται ξανά από μία εξουσία που ξέρει να στήνει κατηγορητήρια ενάντια σε κοινωνικούς αγωνιστές που τολμούν να παλεύουν για την ελευθερία. Από τον μπαρμπα-Θόδωρο και το τρομοδικείο των αγωνιστών στις Σκουριές της Χαλκιδικής, μέχρι τους αγώνες των σωματείων βάσης κι από τις εκκενώσεις των καταλήψεων με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ο πολιτισμός, η δημιουργία κοινών δημόσιων αγαθών κ.α μέχρι την καταδίκη αναρχικών για τις πολιτικές τους ιδέες και αγώνες, όπως ο Θεοφίλου, παντού η “δικαιοσύνη των από πάνω” στήνεται ως ένα καθεστώς τρόμου και αδικίας, που έχει έναν και μόνο στόχο. Θέλουν να το βουλώσουμε και να πάψουμε να παλεύουμε για το αυτονόητο· την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης, κάθε καταπίεσης στην οικονομία και την πολιτική, για τη δημιουργία ενός ελεύθερου κομμουνιστικού κόσμου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, για όλα τα δίκια του κόσμου του αγώνα, για κάθε σπιθαμή γης που λευτερώνουμε κάθε στιγμή από τα δόντια τις κυριαρχίας ξεκάθαρα και με το χέρι στην καρδιά λέμε:

Κάθε επίθεση σε έναν από εμάς

είναι επίθεση σε όλους μας

Κάτω τα ξερά σας από τη ΒΙΟΜΕ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΜΑΘΙΑΣ

Απεργία 17/5/2017

1η Μάη: Ξανακάνουμε τον συνδικαλισμό επικίνδυνο

 

130 χρόνια μετά το Σικάγο, 100 χρόνια από την εργατική επανάσταση στη Ρωσία, 80 χρόνια μετά την εργατική επανάσταση στην Ισπανία, 80 χρόνια από τον Μάη του ’36 στη Σαλονίκη, οι εργάτες και οι εργάτριες στην Ελλάδα, στην Ευρώπη σε ολόκληρο τον κόσμο διαιρεμένοι/ες παρακολουθούμε τις ζωές μας να παρασέρνονται στα δόντια της καπιταλιστικής μηχανής.

Πολιτικοί της αριστεράς και της δεξιάς, γραφειοκράτες συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, δημοσιογράφοι και “έγκριτοι” αναλυτές, δικαστές και αστυνομία, κακοί δάσκαλοι, φασίστες-ρατσιστές-πατριώτες όλων των αποχρώσεων, θρησκευτικοί ιεράρχες όλων των δογμάτων, όλοι μαζί κήρυξαν τον πόλεμο ενάντια στην τάξη μας, οδηγώντας την ανθρωπότητα στο μονόδρομο της υποταγής. Ο πλούτος που δημιουργούμε με την εργασία μας, ξαναμοιράζεται και περιφράσσεται. Σιγά-σιγά χάνουμε όλα όσα κατακτήσαμε με αίμα κι αγώνες: το οκτάωρο, τις δωρεάν παροχές έστω και στην κακή στέγη, την κακή μάθηση,  την κακή υγεία, την κακή σύνταξη, το δικαίωμα στον συνδικαλισμό και την απεργία. Τα σώματα και οι ψυχές μας βρίσκονται σε ένα ανελέητο κυνήγι περισσότερων ωρών εργασίας, περισσότερων καταρτίσεων, στις ουρές του ΟΑΕΔ, στα συσσίτια, και στα δικαστήρια, για να διασφαλίσουμε ένα πιάτο φαΐ, το σπίτι που με κόπο αγοράσαμε, το επίδομα για τη θέρμανση ή την ανεργία, το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση. Η φύση, τα δάση, τα βουνά, οι θάλασσες, και οι κάμποι, τα μη ανθρώπινα ζώα παραδίδονται στην υπερεκμετάλλευση και την καταστροφή. Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια γίνεται η σταθερή βάση για την διαίρεση μας, για τον έλεγχο και την υποταγή μας. Ο Έλληνας, ο Αλβανός, ο Σύριος, ο ντόπιος και ο ξένος, ο ανώτερος κι ο κατώτερος προπαγανδίζονται ως αιώνιοι διαχωρισμοί, και ο φασισμός με τη μορφή της Χρυσής Αυγής και του ISIS, της ευρωπαϊκής, αμερικάνικης ή ασιατικής ακροδεξιάς κερδίζει έδαφος μέσα στη μιζέρια του καπιταλισμού. Ενώ τα αφεντικά συνεχίζουν να συσσωρεύουν δύναμη κι εξουσία.

Όμως δειλά δειλά, χαμογελώντας ένας νέος κόσμος ανατέλλει μέσα στους αγώνες των εργατών και εργατριών σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Αργεντινή, στη Βραζιλία, στην Γαλλία, στην Ελλάδα, σε όλη τη γη, ο κόσμος των προλετάριων οργανώνεται σε σωματεία βάσης, καταλαμβάνει χώρους παραγωγής, και τους θέτει κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, οραματίζεται και δημιουργεί στη βάση της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, χωρίς εργατοπατέρες, χωρίς αφεντικά, πέρα από ιδεολογικές ταυτότητες. Τα εργοστάσια της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη, τα δεκάδες σωματεία βάσης και ο επαναστατικός συνδικαλισμός, οι εκατοντάδες αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι και συνεταιρισμοί στην Ελλάδα, ο αυτοοργανωμένος κόσμος της αλληλεγγύης στους μετανάστες και στους εργάτες-τριες, και άλλα πολλά δείχνουν το δρόμο που μπορούμε να βαδίσουμε.

Οι εργάτες/τριες και οι εργαζόμενοι/ες της Ημαθίας, των Βαλκανίων, όλου του κόσμου, στα εργοστάσια, στη γη, στα καφενεία και τις ταβέρνες, στα νοσοκομεία ,  οι άνεργοι και οι άνεργες, οφείλουμε να αναζητήσουμε και να βρούμε τους τρόπους οργάνωσης της τάξης μας σε τοπικό, ελλαδικό και διεθνές επίπεδο. Να ξανασυνδεθούμε στις αλυσίδες του μαχητικού συνδικαλιστικού αγώνα, για να ανακτήσουμε αυτά που δημιουργούμε, για λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερο ελεύθερο χρόνο, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για την απελευθέρωση μας από τα αφεντικά στο κράτος και στην οικονομία.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας

 

Νέα της Αγριόγατας Τεύχος 1

Ά τ α κ τ η  Έ κ δο σ η τ η ς Ελ ε υ θ ε ρ ι α κ ή ς  Συ ν δι κ α λ ι σ τ ι κ ή ς Έ ν ω σ η ς Ημ α θ ί α ς

Μπροσουράκι που κυκλοφόρησε τον Μάρτη στις πόλεις της Ημαθίας από την ΕΣΕ Ημαθίας

Θέματα 1ου τεύχους:

  • Νεκρός 22χρονος εργαζόμενος των “Mikel”
  • Ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ
    Αλληλεγγύη με το Σωματείο Σερβιτόρων και Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού
  • ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ… ΜΑΥΡΑ ΜΕΡΟΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
  • ΝΕΕΣ ΤΑΠΕΙΝΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ
    «Η & Μ». Καταγγελία Εργαζόμενης

 

Διαβάστε και κατεβάστε το μπροσουράκι από εδώ

Νέα της Αγριόγατας Τεύχος1

Παρέμβαση ενάντια στη Λευκή Νύχτα στη Βέροια

Στη Βέροια την Πέμπτη 23/3 έγινε η πρώτη προσπάθεια των αφεντικών να προεκτείνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων μέσα στη νύχτα, κρατώντας ανοιχτά τα μαγαζιά τους μέχρι τις 12 τα μεσάνυχτα. Η πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας, στην οποία συμμετέχουν μέλη σωματείων, ενώσεων εργαζομένων και ανέργων, από τη Βέροια, τη Νάουσα και τις γύρω περιοχές, τους χάλασαν τη σούπα παρεμβαίνοντας με μικροφωνική, κείμενα τρικάκια, συνθήματα κλπ, αποκλείοντας συμβολικά τις εισόδους καταστημάτων. Η απόφαση για τη Λευκή Νύχτα στη Βέροια βαραίνει αποκλειστικά την Περιφέρεια Ημαθίας, το Δήμαρχο και τον Εμπορικό Σύλλογο. Χέρι-χέρι όλοι αντάμα επιβεβαίωσαν με τον καλύτερο τρόπο πως και στην Ημαθία αφεντικά, πολιτικοί και κρατικοί γραφειοκράτες συνεργάζονται στο ξεζούμισμα της εργατικής τάξης.

Ως Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας υποσχόμαστε πως θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε από κοινού με τους συναδέλφους/σες μας για τον “από κάτω” αυτοοργανωμένο κοινό βηματισμό μας ενάντια στη λαιμαργία των αφεντικών, για την οικοδόμηση ενός μαχητικού επαναστατικού συνδικαλισμού, που θα στοιχειώσει τα όνειρα του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη.

Κυριακές κι νύχτα να πάνε για δουλειά οι βουλευτές, ο δήμαρχος και τα αφεντικά.

 

Το κείμενο της παρέμβασης

Την Πέμπτη, 23 Μαρτίου ο Εμπορικός Σύλλογος Βέροιας σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας διοργανώνει την διαβόητη Λευκή νύχτα στην πόλη μας, μια νύχτα δηλαδή, κατά την οποία τα εμπορικά καταστήματα θα παραμείνουν ανοιχτά ενώ ταυτόχρονα θα λαμβάνουν χώρα διάφορα “events” για να προσελκύουν το ‘’καταναλωτικό κοινό’’. Φυσικά, η Βέροια δεν είναι η πρώτη πόλη στην οποία επιχειρείται να εφαρμοστεί αυτή η ‘’καινοτομία’’, αφού εδώ και δύο χρόνια περίπου, κατά τόπους Εμπορικοί Σύλλογοι και Περιφέρειες παίρνουν ανάλογες αποφάσεις (Αθήνα, Γιάννενα κ.α.). Όσο ωραιοποιημένες και αν σερβίρονται τέτοιου είδους ‘’εκδηλώσεις’’, στα πλαίσια της ανάπτυξης, της ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας και της διασκέδασης των καταναλωτών, γνωρίζουμε πολύ καλά σε τι αποσκοπούν. Από όλους και όλες εμάς, τους εργαζόμενους/ες, τους ανέργους/ες, τους χαμηλόμισθους/ες, την πλειοψηφία, δηλαδή, της κοινωνίας, δε λείπει ο χρόνος για να ψωνίσουμε, αλλά τα λεφτά για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Οι Λευκές νύχτες δεν είναι τίποτα άλλο, παρά:

  • Ακόμη μια προσπάθεια να επιβληθεί ένα καθεστώς πλήρως «απελευθερωμένου» ωραρίου που συμβαδίζει με την προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας. Εντάσσεται στην συνολική επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και εργοδοσία τα τελευταία χρόνια, επιχειρώντας να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
  • Συνέχεια της πολιτικής της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος. Πρόκειται για το αδιάκοπο ποδοπάτημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο εμπόριο: απολύσεις, μισθοί πείνας, απλήρωτη εργασία, ελαστικά ωράρια και απλήρωτες υπερωρίες, δουλειά ακόμα και τις Κυριακές, εργοδοτική τρομοκρατία, ατομικές συμβάσεις εργασίας, ένα καθεστώς που επιχειρούν να γενικεύσουν σε όλους τους εργασιακούς κλάδους.
  • Προσπάθεια εμπέδωσης της υπερκαταναλωτικής μανίας. Κεφάλαιο, εργοδοσία και τοπικές αρχές διοργανώνουν φιέστες με μουσικές και πανηγύρια στοχεύοντας στη σύνδεση της διασκέδασης με την άκρατη κατανάλωση, του πολιτισμού με την κερδοφορία των αφεντικών, των δημόσιων χώρων με τα εμπορεύματα.

ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΣΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ, ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ/ΙΣΣΕΣ!
Δεν αγοράζουμε τίποτα από εκεί που οι εκπτώσεις γίνονται…στα εργασιακά δικαιώματα

Δεν θα είμαστε θεατές στην καταπάτηση κάθε στοιχειώδους δικαιώματος των εργαζομένων στο εμπόριο. Όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά αναξιοπρεπές να ‘’βγούμε για ψώνια’’ μια νύχτα που κάθε εργαζόμενος/η δικαιούται να ξεκουράζεται, αλλά και γιατί έχουμε μάθει πια πολύ καλά πως κάθε φορά που χτυπούν έναν ή μία από εμάς, μας χτυπούν όλους! Οι αλλαγές αυτές στα ωράρια, το καθεστώς της μαύρης εργασίας και της απλήρωτης υπερωρίας, η αφαίρεση του δικαιώματος στην ξεκούραση και τον ελεύθερο χρόνο, δεν αφορούν έναν κλάδο μόνο. Εφαρμόζονται στα πλαίσια του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα, όπου κάθε εργατική κατάκτηση καταστρατηγείται και οι εργαζόμενοι/ες μετατρέπονται σε σκλάβους στις σύγχρονες γαλέρες του κεφαλαίου.

– Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες του εμπορίου να αντισταθούν στην εφαρμογή της Λευκής νύχτας και τον εργοδοτικό τσαμπουκά, να καταγγείλουν τις μεθοδεύσεις αυτές στους κατοίκους της Βέροιας, ζητώντας την έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους. Να γίνει η αγανάκτηση συλλογικός αγώνας!
-Καλούμε τους Βεροιώτες και τις Βεροιώτισσες να μην πάρουν μέρος στο καλοστημένο παιχνιδάκι τους! Όχι μόνο να μην καταναλώσουν, αλλά να σταθούν στο πλευρό των εργαζομένων που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα να μη δουλεύουν νύχτες και Κυριακές.
-Καλούμε σωματεία, συλλογικότητες και συνελεύσεις που δρουν στην πόλη μας και μάχονται για τα εργατικά δικαιώματα να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις για το μπλοκάρισμα του εργασιακού μεσαίωνα, για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας των εργαζομένων.

Ψώνια τη Λευκή Νύχτα: Ο επόμενος που θα δουλεύει σαν σκλάβος θα είσαι εσύ!
Όλοι και όλες στη συγκέντρωση την Πέμπτη, 23/3 στις 20:30 στο Δημαρχείο Βέροιας

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

Παρέμβαση στα “Mikel” Βέροιας για τον θάνατο του 22χρονου εργαζόμενου

Χθες, Πέμπτη 23/3, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από την γνωστή πολυεθνική καφεστίασης “Mikel” στο κέντρο της Βέροιας, με αφορμή τον θάνατο του 22χρονου εργαζόμενου της επιχείρησης κατά τη διάρκεια της βάρδιάς του, πριν 2 περίπου βδομάδες. Πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα σε πελάτες και περαστικούς, καθώς φυσικά και στους εργαζόμενους/ες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα μέσα στο κατάστημα.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ Τ’ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΕΣΕ Ημαθίας

Παρέμβαση ενάντια στην επερχόμενη “Λευκή Νύχτα” της Πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας στη Βέροια, 18/3

Χθες το πρωί, Σάββατο 18/3, πραγματοποιήθηκε στη Βέροια παρέμβαση της Πρωτοβουλίας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, εν όψει της Δευκής Νύχτας που διοργανώνεται την ερχόμενη Πέμπτη 23/3, μετά από απόφαση του Εμπορικού Συλλόγου Βέροιας να παραμένουν ανοιχτά τα μαγαζιά μέχρι τις 12 το βράδυ.

Εμείς, λοιπόν, ως εργαζόμενοι/ες, απαντάμε ότι δεν θα αφήσουμε τις ζωές μας έρμαια των αφεντικών, ούτε και μας λείπουν οι ώρες να ψωνίσουμε, αλλά οι ώρες για να ζήσουμε.

Όλοι/ες στην παρέμβαση της Πέμπτης 23/3 στο Δημαρχείο της Βέροιας, στις 20:30.

ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας