Το Σάββατο 23/6 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση έξω από το σούπερμαρκετ Α.Β Βασιλόπουλος και στην πόλη της Νάουσας για το θάνατο του συναδέλφου μας Στάθη Καραγεωργόπουλου στο σούπερμαρκετ της αλυσίδας στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια της εργασίας του. Στην παρέμβαση μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο
ΑΒ Βασιλόπουλος: Νεκρός ένας ακόμα συνάδελφος μας
Την Πέμπτη 14/6 ο 56χρονος Στάθης Καραγεωργόπουλος έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο κατάστημα «ΑΒ Βασιλόπουλος» της οδού Αμερικής στην Πάτρα. Το εργατικό ατύχημα συνέβη καθώς ο εργαζόμενος εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε οροφή δωματίων συντήρησης εμπορευμάτων, κατά τη διάρκεια των οποίων υποχώρησε η οροφή οδηγώντας τον ίδιο σε πτώση από ύψος 3,5 μέτρων. Στο κατάστημα δεν υπήρχε κανένα μέτρο ασφάλειας. Η διεύθυνση του καταστήματος μάλιστα μέχρι να μεταφερθεί ο νεκρός εργαζόμενος, κράτησε το κατάστημα ανοιχτό, ενώ την επόμενη μέρα το έκλεισε μόνο μετά τις 4 το απόγευμα, για να μπορέσουν οι συνάδελφοί του Καραγεωργόπουλου να πάνε στην κηδεία. Η εργοδοσία προσπάθησε να αποποιηθεί όχι μόνο τις ευθύνες τις αλλά και να αρνηθεί το ίδιο το περιστατικό διαδίδοντας ότι ο θάνατος του 56χρονου οφείλονταν σε ανακοπή, κάτι που φυσικά αντικρούεται από την ιατροδικαστική έκθεση που απέδειξε ότι ο θάνατος οφείλεται σε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από την πτώση.
Ο εργασιακός μεσαίωνας που έχει επιβληθεί πάνω στην εργατική τάξη της χώρας, μετατρέπει την καθημερινότητα μας σε ένα εικοσιτετράωρο κάτεργο εργασίας με σκοπό τη αύξηση των κερδών των διευθυντών και των αφεντικών των επιχειρήσεων. Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι με τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, τις απλήρωτες ώρες εργασίας, την συχνή ανασφάλιστη εργασία, την απουσία μέτρων ασφαλείας, έχουμε μετατραπεί σε στρατιώτες που μεταφορικά και κυριολεκτικά στέλνονται στα πεδία των συγκρούσεων που οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποι τους σχεδιάζουν. Στην εποχή που ζούμε η στρατιωτικοποίηση της εργασίας μας έχει ως μοναδικό σκοπό τον ΠΟΛΕΜΟ. Πόλεμο στις ζωές μας, πόλεμο σε άλλους λαούς, πόλεμο στη φύση. Κι ο πόλεμος σημαίνει φτώχεια, εξαθλίωση, αρρώστιες και θάνατοι.
Στα πλαίσια αυτού του πολέμου και στο όνομα του “εκδημοκρατισμού” των συνδικάτων μας η αριστερή κυβέρνηση, με τους επιτρόπους ΕΕ και ΔΝΤ, παρέα με τα αφεντικά, νομοθέτησαν για το καλό μας τη δυνατότητα να κηρύσσουμε απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία μόνο με την έγκριση από το 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών τους. Ουσιαστικά αυτή η ρύθμιση καθιστά αδύνατη την κήρυξη απεργιών, αφού οι βάρδιες μας αλλά και οι υποχρεώσεις μας μέσα στο εικοσιτετράωρο της στρατιωτικοποιημένης εργασίας δυσκολεύουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουμε όλοι στις συνελεύσεις μας. Τα αφεντικά φυσικά δέχτηκαν με χαρά το «δώρο» της ανεμπόδιστης εκμετάλλευσης μας.
Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι οφείλουμε να σταθούμε αλληλέγγυα, ο ένας δίπλα στον άλλον, πέρα από διακρίσεις ανάμεσα σε ντόπιους και ξένους, γυναίκες κι άντρες, παλιούς και νέους. Σε αυτόν τον πόλεμο είναι επιτακτικό να οργανώσουμε έναν μαχητικό συνδικαλισμό βάσης μέσα κι έξω από σωματεία. Να βάλουμε μπροστά τα εργατικά συμφέροντα και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, χωρίς συνδικαλιστικές ιεραρχίες, μεσολαβήσεις και κομματικούς εργατοπατέρες. Να προετοιμάσουμε άγριες γενικές απεργίες διαρκείας, συνδέοντάς τες με ένα πρόταγμα που θα οδηγεί στη συλλογική και ατομική απελευθέρωση, στην κοινή αμεσοδημοκρατική διεύθυνση των ζωών μας στους χώρους εργασίας και στις πόλεις, στη συνομόσπονδη δικτύωση τους για τη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση της ανθρώπινης και μη-ανθρώπινης ζωής.
Οργανωνόμαστε αμεσοδημοκρατικά στους χώρους εργασίας
Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες εργασίας
Παλεύουμε για την απελευθέρωση της Ζωής από κάθε καταπίεση
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ημαθίας